O AUTORZE

Ken Robinson

Sir Ken Robinson (ur. 4 marca 1950 r. w Liverpoolu – zm. 21 sierpnia 2020 r.) był pedagogiem, mówcą, pisarzem oraz uznanym na arenie międzynarodowej specjalistą w dziedzinie edukacji. Był konsultantem rządów, szkół, uczelni wyższych i organizacji przede wszystkim w sprawach edukacji artystycznej. Stał się także jednym z wiodących propagatorów gruntownych zmian systemów edukacji publicznej. Współpracował również z firmami jako ekspert w rozwoju kreatywności, innowacyjności i zasobów ludzkich.

Wczesne dzieciństwo

Ken Robinson był synem Jamesa i Ethel Robinsonów. Urodził się w Liverpoolu w Anglii jako jeden z siedmiorga dzieci (miał pięciu braci i siostrę) w rodzinie robotniczej. Uważał, że to jego wspaniała rodzina zainspirowała go do bycia dożywotnim adwokatem edukacji. Po wypadku w miejscu pracy jego ojciec doznał porażenia czterokończynowego i do końca życia pozostał sparaliżowany. Mimo tego pozostał w centrum życia rodziny.

Niepełnosprawność Kena Robinsona

Jako dziecko Ken chciał zostać piłkarzem. W wieku czterech lat zachorował na polio (chorobę Heinego-Medina) w wyniku panującej wówczas epidemii. Spędził kilka miesięcy w szpitalu, do dziś ma trudności z chodzeniem i na dłuższe dystanse musi poruszać się na wózku inwalidzkim. Ze względu na swoją chorobę uczył się w szkole specjalnej dla osób niepełnosprawnych – Margaret Beavan Special School.

Zdolny uczeń dostrzeżony w szkole

Kiedy miał dziesięć lat, został dostrzeżony przez wizytatora szkoły – Charlesa Strafforda, inspektora szkół z ramienia rządu. W wyniku jego interwencji został przeniesiony do wyższej klasy, by przygotowywać się do egzaminu znanego wówczas jako eleven-plus, kończącego szkołę podstawową. Zdanie egzaminu umożliwiało dalszą naukę w grammar schools, które przygotowywały do studiów wyższych. Dzieci, które nie zdały egzaminu, szły do średnich szkół ogólnokształcących, nastawionych na kształcenie osób, które nie będą kontynuowały nauki na poziomie wyższym.

Wykształcenie wyższe

Dzięki zdaniu egzaminu otrzymał stypendium w Liverpool Collegiate School, jednej z najlepszych grammar schools w mieście. Następnie studiował język angielski i dramat (Englisch and Drama, BEd) w Bretton Hall Collegiate of Education. Zdobył doktorat na Uniwersytecie Londyńskim, zajmując się badaniami nad dramatem i teatrem w edukacji.

Robinson w roli doradcy

W latach 1985-1988 Ken Robinson był przewodniczącym projektu Arts in Schools – inicjatywy, której celem było rozwinięcie nauczania przedmiotów artystycznych w szkołach w Anglii i Walii. Projekt obejmował ponad 2 000 nauczycieli, artystów i urzędników w ramach sieci ponad 300 inicjatyw. Miał wpływ na stworzenie Narodowego Programu Nauczania w Anglii. W tym okresie Robinson należał także do zarządu Artswork, agencji pracującej na rzecz rozwoju artystycznego osób młodych, oraz był doradcą Hong Kong’s Academy for Performing Arts.
W latach 1989-2001 był Profesorem Kształcenia Artystycznego na Uniwersytecie w Warwick.

“Raport Kena Robinsona”

W roku 1998 rząd Wielkiej Brytanii zaproponował mu poprowadzenie Narodowej Komisji do Spraw Kreatywności, Edukacji i Gospodarki. Komisja zebrała czołowych ludzi biznesu, szkolnictwa, naukowców i artystów. Jego raport z prac komisji, All Our Futures: Creativity, Culture and Education (tzw. Raport Kena Robinsona), po opublikowaniu zdobył ogromne uznanie. “The London Times” napisał: „Ten raport dotyczy niektórych najważniejszych kwestii, przed którymi stoi biznes XXI wieku. Każdy prezes czy dyrektor do spraw zasobów ludzkich powinien nim uderzyć w stół i domagać się działań”.
Ken Robinson jest uważany za twórcę strategii rozwoju kreatywności i gospodarki w ramach Procesu pokojowego w Irlandii Północnej poprzez opublikowanie Unlocking Creativity – planu wdrożonego w całym regionie. Plan ten stał się także inspiracją do Oklahoma Creativity Project.
W 2001 roku został mianowany Starszym Doradcą do spraw Edukacji i Kreatywności w Getty Museum w Los Angeles. Z tego powodu wraz z rodziną przeprowadził się z Wielkiej Brytanii do Stanów Zjednoczonych.

Ken Robinson na konferencji TED

W 2006 roku wystąpił po raz pierwszy na prestiżowej konferencji TED, wygłaszając prelekcję pod tytułem: „Czy szkoły zabijają kreatywność?”. Zyskał dzięki niej międzynarodową popularność. Do dziś jest to najpopularniejszy wykład w historii TEDa.
Kolejne wykłady na konferencji TED wygłosił w latach 2010 – “Zrewolucjonizujmy nauczanie!” oraz 2013 – “Jak uciec z edukacyjnej Doliny Śmierci“. Łącznie jego wystąpienia na samej stronie TED.com zostały wyświetlone blisko 60 milionów razy (stan na grudzień 2017). W 2010 roku jeden z jego wykładów, “Zmiana paradygmatów w edukacji“, został zilustrowany przez RSA (Royal Society for the Encouragement of Arts, Manufactures & Commerce). Zilustrowane video zostało wyświetlone ponad 15 milionów razy (stan na grudzień 2017).

Poglądy na edukację

Ken Robinson nawoływał do gruntownych zmian systemów publicznej edukacji. Zwracał uwagę na to, że w swojej współczesnej postaci systemy te powstały w okresie rewolucji przemysłowej. Ich celem było kształcenie ludzi, którzy mieli pracować w tamtej rzeczywistości. Zupełnie nie nadążyły za zmianami, które obserwujemy w ostatnich kilkudziesięciu latach. Był zdania, że zmienić należy treść programów nauczania, sposoby oceniania oraz przede wszystkim sposób uczenia młodych ludzi. W swoich publikacjach, przede wszystkim w książce Kreatywne szkoły oraz Uchwycić Żywioł, zaprezentował rozwiązania, które już dziś się sprawdzają. Uważał, że zmiana systemów edukacji nastąpi oddolnie – wyłoni się z działań nauczycieli, rodziców i dyrektorów. Dlatego zachęcał każdego, kto jest w jakikolwiek sposób związany z edukacją, by wziął za nią odpowiedzialność w swojej społeczności. Praktyczne wskazówki dla rodziców Robinson zawarł w książce Ty, Twoje dziecko i szkoła.

Krytyka

Ken Robinson był krytykowany za zbyt ogólny charakter swoich twierdzeń oraz brak odniesienia do praktycznych rozwiązań. Na te zarzuty odpowiedział w książce “Kreatywne szkoły”, zachęcając, by wyjść poza jego 18-minutowe wykłady na konferencji TED i sięgnąć do jego książek, opracowań i raportów, w których prezentuje zarówno praktyczne rozwiązania, jak i przykłady ich wdrożenia.

Nagrody i wyróżnienia

Ken Robinson otrzymał honorowe tytuły naukowe od Open University and the Central School of Speech and Drama, Birmingham City University, Rhode Island School of Design, Ringling College of Art and Design oraz Liverpool Institute for Performing Arts. Został uhonorowany nagrodą Athena Award przez Rhode Island School of Design za zasługi na rzecz sztuki w edukacji, medalem Peabody za wkład w sztukę i kulturę Stanów Zjednoczonych, nagrodą LEGO za międzynarodowe osiągnięcia w edukacji oraz medalem Benjamina Franklina nadawanym przez Królewskie Towarzystwo wspierania sztuki (Royal Society of Arts) za wybitny wkład w relacje kulturowe pomiędzy Wielką Brytanią a Stanami Zjednoczonymi.

  • W 2001 roku został wybrany Mówcą Roku Speakers for Business głosami ponad 200 światowych i europejskich firm.
  • W 2003 roku Królowa Elżbieta II nadała mu tytuł szlachecki za zasługi na rzecz sztuki.
  • W 2005 roku został ogłoszony jednym z „Wiodących Głosów” Time/Fortune/CNN.