O książce
Gdy miałem ochotę, mogłem codziennie przez sześć godzin uczyć się bez przerwy niemieckiego i nikt nie mówił mi po czterdziestu pięciu minutach, że czas się skończył, a ja powinienem zabrać się za matematykę lub biologię.
Nigdy nie musiałem mierzyć się z pytaniem, z którego przedmiotu jestem słaby, żeby wiedzieć, co mam doskonalić – mogłem robić dokładnie na odwrót: mogłem doskonalić to, co mnie zachwycało, w czym już byłem dobry, a mogłem stać się jeszcze lepszy. Nie mam dzisiaj w związku z tym żadnych obaw co do ewentualnych braków, bo wiem, że czego Jaś się nie nauczy, tego Jan nauczy się w poczuciu szczęścia.
Byłem bardzo zwykłym dzieckiem. Każde dziecko mogłoby przeżyć coś podobnego. Do tego nie jest potrzebne specjalnie przygotowane środowisko – wystarczy zachwyt. Niezbędne są też wolność, zaufanie, szacunek i czas. Nic więcej, ale też nic mniej. Wszystko to leży w zasięgu ręki, dostępne również dla rodziców pozbawionych środków i dla tak zwanych „grup niewykształconych”. Całą resztę wnosi dziecko. A to ogromnie ubogaca całą rodzinę.
André Stern
Fragmenty recenzji
Sir Ken Robinson
Małgosia – czytoczary.pl
Elżbieta Binswanger-Stefańska – racjonalista.pl
Te słowa cudownego Werniego stały się formułą, którą od tej pory opisywałem moje wyobrażenie mistrza. Jest to człowiek, który krok po kroku towarzyszy uczniowi w zdobywaniu praktyki, bez pospieszania go, bez narzucania przygotowanej przez kogoś innego metodyki, bez okradania z energii przygotowaniami do egzaminów, bez narzucania testów wielokrotnego wyboru albo harmonogramu zajęć.
Ale jak wygląda sprawa z tymi, którzy mają taką możliwość, a nawet by tego chcieli, ale brakuje im wiedzy na temat życia bez szkoły? Mam nadzieję, że ta książka zainspiruje ich do zmiany sposobu myślenia.
wmiedzyczasie – lubimyczytac.pl
Alicja Kubik – empik.com
Chris H. Leeb – goodreads.com
Robertwp – lubimyczytac.pl
André Stern
Był jednym z bohaterów filmu dokumentalnego Alfabet (2013) r. w reżyserii Erwina Wagenhofera, co przyczyniło się do jego międzynarodowej popularności. Dziś wygłasza wykłady, prowadzi warsztaty, współpracuje ze szkołami oraz uczelniami wyższymi, a także pisze książki o dzieciństwie i o roli entuzjazmu i zabawy w rozwoju.
André jest także przewodniczącym Instytutu Arno Sterna, gdzie pracuje na rzecz rozwijania dorobku swojego ojca oraz propagowania koncepcji pracowni malarskich Malort.
Mieszka we Francji z żoną i dwójką dzieci, które także nie chodzą do szkoły.
Julia P. (zweryfikowany) –
Niezależnie od tego, czy posyłamy dzieci do szkoły, czy nie, to fajnie ją przeczytać, żeby pozbyć się presji “ile, to musimy dzieci nauczyć/na jakie zajęcia dodatkowe je jeszcze zapisać, żeby miały lepszy start”… zmienia podejście do uczenia się, ale może nawet bardziej zachęca do innego myślenia o wychowaniu swoich dzieci. Coś czuję, że będę do niej wracać…
Anna Kurcz (zweryfikowany) –
Fascynująca historia o zaufaniu, budowaniu relacji i niekończącym entuzjazmie. O tym jak fascynujące może być poznawanie świata bez presji oraz ograniczeń czasowych, kiedy dziecko samo może decydować co w danym momencie chce robić i jakie umiejętności rozwijać. Historia Andre Sterna jest niezwykle cennym świadectwem jak wielki potencjał ukryty jest w naszych dzieciach oraz co może się wydarzyć jeśli my (dorośli) pozwolimy by mógł się rozwijać.
Świetna książka, polecam każdemu rodzicowi 🙂