INSTYTUT ARNO STERNA

Oficjalna lista kryteriów dla Malortów

(stan na 2 listopada 2015 roku, lista jest na bieżąco aktualizowana)
Zawsze obowiązuje wyłącznie lista kryteriów dostępna pod adresem www.arnostern.com/kriterien
Lista kryteriów opublikowana na stronie www.wydawnictwoelement.pl jest oficjalnym tłumaczeniem na język polski i jest aktualizowana na bieżąco z listą na stronie www.arnostern.com
Przy malowaniu w Malorcie zachodzą procesy, które wymagają jak największej dokładności przy jego urządzaniu, opiece nad uczestnikami i spełnianiu związanych z tym warunków.
Wielu ludzi powołuje się na Arno Sterna, jego odkrycia oraz pojęcia – takie jak „Malort”, „zabawa malarska”, „ława z paletą kolorów” itd. oraz oferuje je, chociaż tylko w niewielkim stopniu spełniają one niezbędne kryteria bądź nie spełniają ich wcale.
Zgodnie z podejściem Arno Sterna, jego Instytut nie chce kontrolować Malortów powstałych w następstwie pracy Arno Sterna ani w jakikolwiek sposób ich polecać.
Poniższa oficjalna lista kontrolna kryteriów jest udostępniana przez Instytut Arno Sterna i samego Arno Sterna. Zawiera ona:
TAK: kryteria, które musi spełniać Malort.

NIE: kryteria „dyskwalifikujące”: ich występowanie oznacza, że Malort nie działa zgodnie z założeniami pracy Arno Sterna.

Na podstawie tej listy kontrolnej mogą Państwo sprawdzić sami w ciągu kilku minut, czy dana pracownia malarska jest – czy nie jest – urządzona zgodnie z założeniami Arno Sterna.
Niewystarczające jest spełnienie większości kryteriów. Muszą być spełnione wszystkie. Tylko wtedy mamy do czynienia z Malortem, w którym z pełnym zaufaniem można się oddawać zabawie malarskiej.
Lista kontrolna kryteriów jest podzielona na cztery kategorie:

  • Prezentowanie (sposób, w jaki posługujący informuje o miejscu i działalności)
  • Szkolenie
  • Urządzanie (miejsce, materiały)
  • Warunki ramowe i opieka (rola posługującego)

Kryteria z kategorii pierwszej (a często także drugiej) mogą Państwo sprawdzić bez konieczności osobistej wizyty w danym miejscu, ponieważ większość Malortów prowadzi komunikację poprzez stronę internetową i/lub ulotki.
Jeżeli kryteria początkowych dwóch kategorii są spełnione, osobista wizyta w danym Malorcie umożliwi Państwu sprawdzenie punktów z kategorii trzeciej.
Sprawdzeniem elementów kategorii czwartej warto się zająć właściwie dopiero wtedy, gdy są spełnione kryteria trzech pierwszych kategorii.

1. Prezentowanie (ulotki, strona internetowa i inne formy reklamy zajęć)

POJĘCIA
Istnieje kilka pojęć, które natychmiast charakteryzują rodzaj oferowanej działalności. Jeżeli znajdą je Państwo w materiałach reklamowych, to reklamowana pracownia nie spełnia kryteriów.
NIE: W opisie pojawiają się określenia: malowanie ekspresyjne, malowanie wspomagane, pod opieką; terapia poprzez sztukę, malowanie zorientowane na rozwiązania, malowanie swobodne.

NIE: Widoczne w opisie określenia „według Arno Sterna”, „w nawiązaniu do Arno Sterna” albo „według METODY Arno Sterna”.

NIE: Osoba posługująca określa swoją rolę mianem „instruktora” bądź „instruktorki“.

NIE: Oferuje się spotkania indywidualne. Zabawa malarska może odbywać się tylko w grupie! (Wielkość grupy: od 5 do 15 osób)

MALOWANIE W MALORCIE
Malowanie w Malorcie ma sens tylko wtedy, jeżeli – po pierwsze – odbywa się regularnie (raz w tygodniu) oraz – po drugie – długoterminowo (przynajmniej przez rok), ponieważ uruchamia się wtedy ważny proces, którego nie można przerywać. Malowanie pierwszy raz jest zaskakujące i w ogóle niecharakterystyczne. Obowiązuje więc wyłącznie wiążące zgłoszenie na cały rok. Wszystkie inne oferty przynoszą efekt przeciwny do zamierzonego, mogą być wręcz szkodliwe.
NIE: Oferty kursów demonstracyjnych, zajęcia indywidualne, oferowanie pakietów miesięcznych albo kwartalnych.

NIE: Zajęcia próbne („malowanie na próbę”, „godziny adaptacyjne”, „weekend zapoznawczy”) i podobne możliwości.

TAK: Zgłoszenie zobowiązuje do uczestnictwa w zajęciach przez cały rok.

KATEGORIE WIEKOWE
Zasadniczo w Malorcie nie ma podziału na grupy wiekowe.
NIE: Sformułowanie w opisie „dla dzieci i dorosłych” albo podział na grupy wiekowe oraz/ lub specjalne stawki z podziałem na dzieci, młodzież i dorosłych.

TAK: Jedyny wyjątek: dzieci w wieku poniżej 5 lat nie potrafią się początkowo koncentrować przez półtorej godziny, można więc oferować takim dzieciom zniżkę.

INNE CHARAKTERYSTYCZNE ELEMENTY
Proszę obejrzeć zdjęcia z Malortu: jeżeli widać na nich malujących, na pewno stoją oni przed swoim arkuszem. Jeżeli osoba posługująca jest uważna, oczy osoby malującej znajdują się na wysokości środka arkusza, a więc:
NIE: Na zdjęciach z Malortu górna krawędź arkusza jest na wysokości oczu malujących (jakby patrzyli oni z góry, „za arkusz), co znaczy, że osoba posługująca nie jest uważna.

NIE: Osoba ta oferuje oprócz zabawy malarskiej także kursy wprowadzające albo szkolenie „według Arno Sterna”.

NIE: Osoba oferująca zabawę malarską sama maluje podczas zajęć.

2. Szkolenie osób posługujących przy zabawie malarskiej

Aby wziąć na siebie odpowiedzialność za otwarcie Malortu, osoba, która przyjmuje rolę posługującego w zabawie malarskiej, musi opanować wszystkie praktyczne umiejętności opiekuńcze potrzebne w Malorcie, ale nie tylko. Nie może na przykład nigdy podziwiać powstającego śladu, zachwycać się nim ani znaleźć się w sytuacji, która ją przerasta, ponieważ w przeciwnym razie powstanie zagrożenie dla śladu oraz osoby malującej. Powstający ślad należy do uniwersalnej struktury, potwierdzonej naukowo i nieznoszącej żadnej improwizacji ze strony osoby posługującej. To niejako język ojczysty Malortu, nazwany przez Arno Sterna „formulacją”. Odpowiednich umiejętności można nabyć tylko podczas oryginalnego szkolenia opracowanego przez Arno Sterna.
TAK:

  • 10-dniowe szkolenie w Paryżu, od 2015 roku, zatwierdzone przez Arno Sterna i Instytut Arno Sterna
  • 10-dniowe szkolenie w Paryżu, od 2001 roku, odpowiednio potwierdzone przez Arno Sterna
  • 2 x 4 całe dni z Arno Sternem w Wiedniu, w latach 2006-2014, odpowiednio potwierdzone przez Arno Sterna i „Welt der Kinder” (Świat dzieci)
  • szkolenie z Arno Sternem, z odpowiednim potwierdzeniem, przed 2001 rokiem, w St. Gallen albo Weisstannen.
  • dla osób chcących prowadzić Malort w Polsce: ukończenie kursu Arno Sterna organizowanego przez Wydawnictwo Element i uzyskanie certyfikatu potwierdzającego odbycie szkolenia.

NIE: Wszystkie inne szkolenia lub „doświadczenia”, także szkolenia oferowane przez rzekomych „uczniów” Arno Sterna – w żadnym razie nie uprawniają do prowadzenia pracowni Malort.

3. Urządzanie Malortu (miejsce, materiały)

MIEJSCE
Malort i jego cztery kolorowe, pełniące funkcję ochronną ściany, są miejscem stabilizacji/ stałości, dającym poczucie bezpieczeństwa. Miejscem, które chroni przed zmiennością świata zewnętrznego. W trakcie zajęć nic z zewnątrz nie przenika do środka, oświetlenie jest niezależne od pogody i zawsze takie samo. Nie ma tu widzów. Dlatego Malort jest całkowicie zamknięty.
NIE: Malort nie jest całkowicie zamknięty, są w nim okna albo światło dzienne.

NIE: Kolorowe, charakterystyczne ślady na ścianach malarskich są nie tylko poziome i pionowe.

TAK: Wymiary Malortu: minimum 3 x 5 metrów, maksimum 5 x 6 metrów (w większych pomieszczeniach trzeba pokonywać zbyt długą drogę od ściany do ławy z paletą farb). Wysokość minimum 2,5 metra (w niższych pomieszczeniach nie można malować wysokich obrazów).

TAK: Oświetlenie (najlepiej rurowe lampy fluorescencyjne, zapewniające światło zbliżone do dziennego) jest umocowane przy suficie, w odległości ok. 1 metra od ścian (w przeciwnym razie powstają cienie).

TAK: Ściany Malortu są zrobione z miękkich, porowatych płyt, pokrytych brązowym papierem pakowym. Arkusze przypina się tylko pinezkami.

NIE: Papier na ścianach z miękkich płyt jest biały!

MATERIAŁY
W Malorcie znajdują się: ława z paletą farb, półka z farbami do mieszania, białe arkusze papieru formatu A2, taborety i drabina. Osoba posługująca usuwa pinezki tępym nożem, dolewa świeżych farb oraz miesza kolory.
TAK: Ława z paletą farb stoi w środku malortu. Ława ma ok. 2 metrów długości, ok. 70 cm wysokości i nie więcej niż 20 cm szerokości. W odpowiednich otworach w ławie mieści się 18 miseczek z farbami oraz stojących przy nich 18 kubeczków z wodą. Uchwyty na pędzle (w każdym dwa małe pędzle na dole i jeden duży nad nimi) leżą między farbami. Pojemniki ze świeżymi farbami stoją w podłużnej przegródce pod ławą i stabilizują ją. Przy jednej nodze ławy jest umieszczona butelka z wodą, a przy drugiej pojemnik z pinezkami.

NIE: Ława jest poplamiona, brudna, niesprzątnięta, nieuporządkowana. W poszczególnych obszarach kolorystycznych są ślady i/ lub krople innych kolorów.

NIE: Oferuje się kolory srebrny i złoty.

TAK: Ława z paletą farb jest wypełniona pędzlami Arno Sterna i farbami Arno Sterna. (Nie kryje się za tym żaden zamiar komercyjny: kontrolowana na bieżąco w paryskim Malorcie jakość materiałów gwarantuje nie tylko odpowiednią jakość Malortów, lecz jest także decydująca dla reputacji całej branży. Materiały Arno Sterna są wytwarzane specjalnie dla Malortów – ręcznie i bez chemikaliów).

NIE: Do malowania oferuje się nie tylko białe arkusze.

NIE: Fartuchy malarskie są pokryte napisami, figurami bądź rysunkami.

4. Warunki ramowe i opieka (rola posługującego)

W Malorcie rozmawia się, ale nigdy o powstających obrazach. Mówienie o obrazie jest zdradą spontanicznej wypowiedzi osoby malującej.
NIE: Przed zajęciami, w ich trakcie albo po zajęciach rozmawia się o obrazach i o tym, co działo się w malorcie.
W Malorcie panuje ważna równowaga między tym, co zbiorowe (ława z paletą farb) a tym, co nienaruszalnie własne (przestrzenią arkusza), a więc:
TAK: Każdy ma własny arkusz.

NIE: Malujący dzielą się arkuszem albo malują we dwójkę na jednym arkuszu.

NIE: Oferuje się malowanie czymś innym niż pędzle albo palce.

NIE: Maluje się całą dłonią lub obiema dłońmi.

NIE: Chlapie się farbą albo ją depcze.

Orientacja arkusza (pionowa albo pozioma) jest ważna i powinna ją ustalać tylko osoba malująca.
NIE: Osoba posługująca samodzielnie umieszcza arkusz na ścianie.

TAK: Osoba malująca sama umieszcza arkusz na ścianie. Osoba posługująca kontroluje jedynie, żeby środek arkusza był w środku pola widzenia i wpina dwie górne pinezki.