O książce
- Jak zapewnić dziecku najlepsze możliwe wsparcie?
- Co jest dobre, a co złe w kontaktach z dziećmi?
- Jak prawidłowo zachowywać się w roli matki lub ojca?
- Co się stanie z dzieckiem, jeśli matka lub ojciec zawiodą?
Dziś rodzice mogą szukać własnych, odrębnych wartości dla swoich rodzin i próbować je wdrożyć. Niniejsza książka ma do tego zachęcać.
Zebrałam w niej informacje na temat poszczególnych etapów rozwoju dzieci. Posługując się przykładami z codziennego życia, przedstawiłam wiedzę z zakresu teorii przywiązania, badań nad mózgiem i psychologii rozwoju. Dzieci spędzają coraz więcej czasu w placówkach edukacyjnych. Czy w tych instytucjach zaszła jakaś zmiana? Czy wiedza z psychologii rozwoju ma wpływ na nasz system edukacji? Te kwestie także omówiłam.
Przemyślenia i alternatywne sposoby postępowania zaprezentowane w książce mają zachęcić do eksperymentowania. Nie należy ich tak po prostu naśladować, nie są one również pomyślane jako pomoce wychowawcze ani jako poradnik. Powinny raczej prezentować nowe założenia, które się sprawdziły, co mogę potwierdzić z własnego doświadczenia. Mogą one służyć w codziennym życiu z dziećmi jako nawigacja, pomogą znaleźć nowe sposoby patrzenia i kierunki dla siebie i własnej rodziny.
Wolno nam przejść od wychowania do relacji. Koniec wychowania to początek relacji!
Chciałabym dodać ci otuchy. Rodzice mają prawo pozwolić sobie na spokój i zaufanie do własnych umiejętności. Bo spokój pozwala nam przybliżyć się do spraw, które pojawiły się w naszym życiu, ułatwia zdobycie się na odwagę i podejmowanie prób. Dzięki niemu możemy rosnąć wewnętrznie poprzez wspólne doświadczenia w relacji ze swoimi dziećmi.
Katharina Saalfrank
Wybrane cytaty
Normalność może być dość wyczerpująca | 29
Przemoc w rodzinach. Czy klaps naprawdę jeszcze nikomu nie zaszkodził? | 41
Zapominamy o zasadniczej kwestii: jak się czują nasze dzieci? | 52
Żłobek czy pokój dziecięcy? | 52
Edukacja, czyli zorganizowane dzieciństwo | 54
Zaburzenia zachowania czy nieprzystosowanie? Dzieci pod obserwacją | 61
1. Wychowanie to anachronizm | 75
2. Wychowanie opiera się na strukturach władzy | 77
3. Wychowanie jest przemocą | 79
4. Wychowanie kładzie nacisk na posłuszeństwo | 80
5. Wychowanie jest bezosobowe i służy tylko dorosłym | 81
6. Wychowanie zdejmuje odpowiedzialność z rodziców | 81
7. Wychowanie ogranicza potencjał | 82
8. Wychowanie równa wszystkich | 83
9. Wychowanie osłabia | 83
10. Wychowanie ma lobby, dzieci nie mają | 84
Władza w wychowaniu | 89
Jesteś okej, gdy zachowujesz się tak, jak ja tego chcę – narzucanie swojej woli, upominanie, krytykowanie | 93
Wzmacniaj zamiast chwalić | 98
Style wychowania | 103
Posłuszeństwo w wychowaniu: moje dziecko mnie nie słucha! | 123
Relacja – jesteś okej taki, jaki jesteś! | 133
Trzy (podstawowe) budulce relacji z dziećmi | 142
1. Wziąć odpowiedzialność i ufać dzieciom | 143
2. Poznanie swoich granic | 156
3. Równorzędny dialog: bycie autentycznym, bycie sobą | 170
ADHD – uwarunkowane genetycznie czy nabyte w wyniku wpływów środowiska? | 188
Rola badań nad mózgiem w pedagogice | 201
Ogólny rozwój mózgu | 205
Szkoła i nauka | 213
ADHD − z perspektywy neurobiologa | 216
Dlaczego w nauce ważne są uczucia? | 233
Dlaczego dzieci, aby się uczyć, potrzebują dobrych relacji z nauczycielem – lub: razem zamiast przeciwko sobie | 235
Szkolna triada: uczeń−nauczyciel−rodzice | 245
Jak to można zrobić inaczej: koncepcja nauki autonomicznej | 253
